بررسی نگارش نامه های دیوان رسالت در عصر غزنوی، با تکیه بر تاریخ بیهقی

هدف: این مقاله به بررسی شیوة نگارش نامه­های اداری در دورة غزنوی و ویژگی­های خاص آن، براساس منابع مکتوب٬ به­ویژه تاریخ بیهقی پرداخته است. همچنین، مقایسه­ای بین مکاتبات دورة غزنوی با دوره­های قبل و بعد از آن صورت گرفته و نیز به موضوع تشابه نثر و مکاتبات غزنوی از لحاظ دستوری با نثر عربی یا فارسی قدیم پرداخته شده است. روش/رویکرد تحقیق: نوع تحقیق، بنیادی-کتابخانه­ای بوده و روش آن توصیفی است که با مراجعه به منابع دست اول تاریخی و بر پایة منابع کتابخانه­ای نگاشته شده است. یافته­ها/ نتیجه گیری: در دورة غزنوی، دبیران ایرانی، پس از سال­ها عربی­نویسی، شروع به نگارش متون به زبان فارسی نمودند و نهضت نگارش متون ادبی، علمی، و فلسفی آغاز شد. دیوان رسالت، یکی از دیوان­های برجستة غزنوی بوده و دبیری در این دوره، ویژگی­های خاصی نسبت به دوره­های قبل داشته است. نثر فارسی، که از اوایل قرن پنجم به شیوة مرسل عالی شکل گرفته بود، در متون این دوره، به­خصوص در تاریخ بیهقی به کمال رسیده است. مکاتبات و نامه­های معمول در دیوان رسالت در دورة پیش­گفته، مشتمل بر موضوعات متفاوتی می­باشد که نمونه­های آن، براساس تاریخ بیهقی بررسی شده است.